Tytuł: Nasze wspólne arcydziełko

Miejsce: Szczecin

Realizatorzy: Paulina Ratajczak, Marta Gosecka

Instytucje współpracujące: Galeria „Tworzę się”, Fundacja „Las sztuki”, Dom Kultury 13 Muz, Liceum Ogólnokształcące z Oddziałami Integracyjnymi, Rada Osiedla Arkońskie-Niemierzyn

Cel:  Rozwijanie u dzieci kompetencji społecznych (głównie pracy w grupie). Wyjście z działaniami w przestrzenie nieoczywiste; Aktywizacja społeczności lokalnej i stopniowe budowanie współpracy lokalnej na rzecz dzieci i jednocześnie nawiązanie długofalowej współpracy z grupami (projekt ma być początkiem współpracy z uczestnikami).

Działania:  Inicjatywa składała się trzech dużych działań skierowanych do różnych grup. Pierwsze, skierowane do najmłodszych, warsztaty muzyczne zakończone występem orkiestry jednorazowego użytku. Dzieci poszukiwały dźwięków w sobie i wokół siebie. Poznały instrumenty i nie-instrumenty. 

Drugie, skierowane do uczniów klas pierwszych liceum integracyjnego, to działania animacyjne połączone z warsztatem teatralnym polegającym na pracy zespołowej wszystkich uczestników zajęć. Podczas spotkania grupa wybrała postaci ze znanych obrazów, z którymi pracowała. Były to zarówno klasyczne jak i współczesne obrazy. Uczestnicy uzasadniali swój wybór i zastanawiali się, co łączy ich z wybraną postacią. Tworzyli krótkie etiudy teatralne. Były to odmienne niż do tej pory, działania integracyjne.

Trzecie zostało skierowane do rodzin z dziećmi na osiedlu Arkońskie – Niemierzyn polegało na wspólnym spacerze badawczym. Jego celem było znalezienia miejsc, elementów przestrzeni, które mogą mieć wartość estetyczną. Trasa została opracowana przez fotografkę i plastyczkę. Spacer rozpoczął się od zapoznania uczestników z rodzajami sztuki w przestrzeni miejskiej i sposobami patrzenia na nią. Zakończył się spotkaniem – piknikiem, na którym wymieniano się wrażeniami. Dzieci i młodzież wzięli udział w warsztatach street-artowych. 

Efekt:  Podwyższenie standardów współpracy i integracji grupy, stworzenie możliwości przenikania się światopoglądów, nie tylko wśród dzieci i młodzieży, ale też między pokoleniami, podwyższenie samooceny, pogłębienie świadomości siebie, swojego miejsca w przestrzeni, uaktywnienie twórczego potencjału relacji między pokoleniowych, wzmocnienie tradycji – odnalezienie wartości ważnych dla rodziny, podtrzymanie i wzmocnienie relacji i więzi w rodzinie.